04
мамыр
2020
Ұлы Жеңістің 75 жылдығы!!
Биылғы жылы 9 мамыр күні Ұлы жеңіске 75 жыл толады. Осы жеңіс күнін біздерге сыйлаған – ардагер аталарымыз.
Менің атам Сәду Шәкіров - Кеңес Одағының Батыры, Ленин ордені мен «Алтын Жұлдыз» медалінің иегері. Ол кісі 21 қазан 1922 жылы Талас ауданында «Кеңес» колхозында қарапайым еңбек¬ші-шаруа отбасында дүниеге келген. Әскерге шақырылғанға дейін тоғыз класты бітірген. Сөйтіп, 18 жасында армия қатарына шақырылып, Ұлы Отан соғысында қиян-кескі ұрыстың бел ортасында болған. Атам Украинада болған шайқаста, Днепрден өту кезінде асқан ерлік пен батырлық көрсетті. 1943 жылы 16 қазанда Лоевоның оңтүстік-батыс жағындағы биіктікке алдымен жетіп, оның төбесіне ту тікті.
Сол ерлігі үшін 30 қазан 1943 жылы Кеңес Одағы Батыры атағы берілді.
1946 жылдың маусым айында атам аман – есен елге оралады.
Ол елге оралысымен «Батырмын, еңбегім сіңді!» деп қол қусырып отырмады. Ауыл-елдің жүдеу, жұпыны тірлігін көзімен көріп, колхоз жұмысына білек сыбана кірісіп кетті. Көп ұзамай аудандық кеңестің төрағасы міндетін атқарды, партия мектебінің тыңдаушысы болды. Қазақ педагогика институтын сырттай оқып бітіреді.
Атам мағыналы өмірін, ақыл-парасатын, тәжірибе -тәлімін туған халқына қызмет етуге арнады. Өмірінің соңғы сәттеріне дейін Шу ауданының «Дружба» кеңшарының партия ұжымын басқарып, ауыл шаруашылығы жұмысын дұрыс жолға қойды. Білікті басшы, мейірімі мол қамқоршы сияқты қасиеттерімен қалың көпшіліктің құрметіне бөленді.
Менің атам Сәду Шәкіров - Кеңес Одағының Батыры, Ленин ордені мен «Алтын Жұлдыз» медалінің иегері. Ол кісі 21 қазан 1922 жылы Талас ауданында «Кеңес» колхозында қарапайым еңбек¬ші-шаруа отбасында дүниеге келген. Әскерге шақырылғанға дейін тоғыз класты бітірген. Сөйтіп, 18 жасында армия қатарына шақырылып, Ұлы Отан соғысында қиян-кескі ұрыстың бел ортасында болған. Атам Украинада болған шайқаста, Днепрден өту кезінде асқан ерлік пен батырлық көрсетті. 1943 жылы 16 қазанда Лоевоның оңтүстік-батыс жағындағы биіктікке алдымен жетіп, оның төбесіне ту тікті.
Сол ерлігі үшін 30 қазан 1943 жылы Кеңес Одағы Батыры атағы берілді.
1946 жылдың маусым айында атам аман – есен елге оралады.
Ол елге оралысымен «Батырмын, еңбегім сіңді!» деп қол қусырып отырмады. Ауыл-елдің жүдеу, жұпыны тірлігін көзімен көріп, колхоз жұмысына білек сыбана кірісіп кетті. Көп ұзамай аудандық кеңестің төрағасы міндетін атқарды, партия мектебінің тыңдаушысы болды. Қазақ педагогика институтын сырттай оқып бітіреді.
Атам мағыналы өмірін, ақыл-парасатын, тәжірибе -тәлімін туған халқына қызмет етуге арнады. Өмірінің соңғы сәттеріне дейін Шу ауданының «Дружба» кеңшарының партия ұжымын басқарып, ауыл шаруашылығы жұмысын дұрыс жолға қойды. Білікті басшы, мейірімі мол қамқоршы сияқты қасиеттерімен қалың көпшіліктің құрметіне бөленді.